ποδάρι

ποδάρι
το / ποδάριον, ΝΜΑ
το πόδι
νεοελλ.
1. πίεση που ασκείται από τον κατακτητή μιας χώρας («στην Πόλη Τούρκου δεν πατούν κι Αγαρηνού ποδάρια», Βιζυην.)
2. φρ. α) «ποδάρι τού παλάγκου»
ναυτ. σχοινί ή αλυσίδα με τροχαλία που χρησιμεύει στην ανύψωση βαρών
β) «ποδάρια τών πασαδούρων»
ναυτ. μικρά τεμάχια σχοινιού που κρέμονται από την κεραία πλοίου και συγκρατούν τη διαβάθρα
γ) «έχω καλό [ή γρήγορο ή γερό] ποδάρι» — μπορώ να περπατώ ή να τρέχω γρήγορα και σταθερά
δ) «δουλειά τού ποδαριού» — δουλειά που γίνεται πρόχειρα και βιαστικά
ε) «ποδάρια τής γατσούλας» — το φυτό ηλιοτρόπιο
3. παροιμ. α) «οπού δεν έχει νου [ή ὁποιος δεν έχει νου], έχει ποδάρια» — όποιος δεν είναι προσεκτικός και μεθοδικός σ' αυτό που κάνει, υποβάλλεται σε κόπους και ταλαιπωρίες που θα μπορούσε να είχε αποφύγει
β) «ο διάβολος έχει πολλά ποδάρια» — λέγεται για να δηλώσει την ανάγκη να είναι κανείς προνοητικός και προσεκτικός γιατί οι κίνδυνοι και οι δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίσει στη ζωή του είναι πολλοί και απροσδόκητοι
μσν.-αρχ.
1. ποδαράκι
2. πόδι επίπλου («σκαμνίον ἔχον ποδάριον ἕν», Νείλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < πούς, ποδός + υποκορ. κατάλ. -άρι (ον) (πρβλ. βιβλı-άριον)].

Dictionary of Greek. 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • ποδάρι — το πόδι ανθρώπου ή ζώου ή επίπλου …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • -άρα — μεγεθυντική κατάληξη θηλ. ουσιαστικών της Νέας Ελληνικής, που συνδέεται ετυμολογικά με την υποκοριστική κατάλ. άρι* των ουδ. ουσιαστ. Ειδικότερα, από ονόματα θηλυκά σε άρα της Αρχ. Ελληνικής, π.χ. καμάρα, κινάρα, εσχάρα, σχηματίστηκαν… …   Dictionary of Greek

  • -άρας — μεγεθυντική κατάλ. αρσ. ονομάτων της Νέας Ελληνικής, που συνδέεται με την κατάλ. άρα* < άρι (πρβλ. ποδάρι ποδάρας). Κατά κύριο λόγο η κατάλ. άρας χρησιμοποιήθηκε για τον σχηματισμό ανδρικών μεγεθυντικών κυρίων ονομάτων, πολλά από τα οποία… …   Dictionary of Greek

  • -άρι — κατάλ. ουδέτερων ουσ. της Νέας Ελληνικής με πλήθος παραγώγων. Συνδέεται ετυμολογικά με την κατάλ. άριο* < αρχ. υποκορ. κατάλ. άριον ή < μσν. κατάλ. άριον < λατ. κατάλ. arium. Ήδη στους μεσαιωνικούς χρόνους απαντά η κατάλ. άριν (<… …   Dictionary of Greek

  • -αράς — μεγεθυντική κατάληξη αρσενικών ονομάτων της Νεοελληνικής με μεγάλη παραγωγική δύναμη. Αβέβαιης ετυμολογικής προέλευσης. Πιθανώς προήλθε από ονόματα σε άρι (πρβλ. παλληκάρι παλληκαράς, ποδάρι ποδαράς) ή από συμφυρμό των καταλ. άρος και άς ή άρα… …   Dictionary of Greek

  • αλαφροπόδαρος — η, ο αυτός που έχει ελαφριά πόδια, ελαφρό βάδισμα, που βαδίζει γρήγορα. [ΕΤΥΜΟΛ. < αλαφρο * + ποδάρι] …   Dictionary of Greek

  • αλλαξοποδαριά — η 1. η επιδιόρθωση, μοντάρισμα καλτσών στις φτέρνες και στα δάχτυλα, το αλλαξοπόδιασμα 2. το να ξεφεύγει κανείς από τον δρόμο, να αλλάζει πορεία, το αλλαξοποδάριασμα. [ΕΤΥΜΟΛ. < αλλαξο * + ποδάρι. ΠΑΡ. νεοελλ. αλλαξοποδαριάζω] …   Dictionary of Greek

  • διάβολος — I Κακό και βλαβερό πνεύμα, που εμφανίζεται σε όλες τις θρησκείες και είχε πλούσιες περιγραφές στην κλασική λογοτεχνία, στα κείμενα της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης και στα έργα παλαιών χριστιανών συγγραφέων. Η λέξη δ. σημαίνει συκοφάντης και… …   Dictionary of Greek

  • κακοπόδαρος — η, ο (Μ κακοπόδαρος, η, ον) νεοελλ. αυτός που έχει κακό ποδαρικό, γρουσούζης μσν. δυστυχής, άθλιος, κακοπαθημένος. [ΕΤΥΜΟΛ. < κακ(ο) * + ποδάρι] …   Dictionary of Greek

  • κρεμώ — και κρεμάζω και κρεμνώ, μέσ. παθ. κρεμώμαι και κρέμομαι και κρέμο(υ)μαι και κρεμ(ν)ιέμαι (AM κρεμῶ, άω και κρεμνῶ, άω και κρεμάζω, μέσ. παθ. κρέμομαι, Α και κρεμάννυμι και κρεμαννύω, επικ. τ. κρεμόω, Μ και κρεμμῶ, μέσ. παθ. κρέμομαι και κρέμουμαι …   Dictionary of Greek

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”